Hücrede, besinlerin oksijenle yakılarak enerji üretilmesi olayına hücre solunumu denir. Hücre solunumda atık ürün olarak su ve karbon dioksit çıkar.
Solunum fizyolojik bir olay olup, kişinin yaşamı için gerekli oksijeni sağlar. Temel fonksiyonu dokulara oksijen sağlamak ve dokularda oluşan karbondioksiti alıp dışarı atmaktır. Dolaşım sistemiyle koordineli olarak çalışır.
Gaz değişimini solunum sistemi, Gaz taşıma işlemini de dolaşım sistemi yapmaktadır. Havada bulunan oksijen ile kandaki karbondioksitin yer değiştirmesi işlemi vücudumuzda solunum sistemi sayesinde gerçekleşir.
Canlıların büyük bir bölümü hayatını devam ettirebilmek için hücrelere oksijen iletmek ve hücrelerde oluşan karbondioksiti de dışarıya atmak zorundadır. Bu olaya solunum, bunu gerçekleştiren sisteme de solunum sistemi denir.
Solunum Organları
a. Burun: İnsanda solunum sistemi burunla bağlar. Burnun yapısında kıllar, mukuslu yüzey ve yüzeye yakın kılcal damarlar bulunur. Bu yapılar, solunum esnasında alınan havanın, mikrop ve tozlarının tutulmasını, ısınmasını ve nemlendirilmesini sağlar.
b. Yutak: Ağız ve burun boşluğunun birleştiği yerdir. Alınan havanın soluk borusuna, besinlerinde yemek borusuna geçmesini sağlar.
c. Gırtlak: Yutaktan gelen havayı nefes borusuna ileten organdır. Kıkırdaktan yapılmıştır. Ses telleri gırtlakta bulunur.
d. Nefes Borusu: Yutak ile akciğer arasında bulunur. Kıkırdak halkalı yapıdadır. Akciğere hava iletimini sağlar. Akciğerin üzerinde ikiye ayrılarak bronşları oluşturur. Bronşlarda, akciğer içinde dallanarak bronşcukları meydana getirir. Soluk borusunun içinde titrek tüylü epitel doku bulunur. Ayrıca soluk borusunun içi kaygan ve yapışkan sıvı ile kaplıdır. Nefes alırken havadan gelen toz ciğerlere ulaşmadan soluk borusunda yıkanır. Titrek tüyler vasıtasıyla toz ve balgam dışarı atılır.
e. Akciðer: Solunum sisteminde gaz değişiminin yapıldığı organdır.Göğüs boşluğu içinde yer alır. Sağda 3 solda 2 olmak üzere 5 lobtan oluşur. Akciğerlerin üzeri plevra denilen çift katlı bir zarla çevrilidir. Bu zarların arasında sıvı bulunur. Akciğerde bulunan hava kesecikleri (alveol) ile bunun etrafını saran kılcal damarlar arasında oksijen ve karbon dioksit geçişi olur.
f. Diyafram ve Göğüs Kasları
Diyafram kası, göğüs boşluğuyla karın boşluğunu birbirinden ayırır. Kasılıp gevşeyerek akciğere hava
giriş çıkışını kolaylaştırır. Göğüs kasları gevşeyerek göğüs kafesinin hacmini değiştirir. Akciğerlere hava giriş çıkışını kolaylaştırır.
Soluk Alıp Verme
a. Soluk Alma Mekanizması
1. Göğüs kasları ve diyafram kası kasılır. Diyafram düzleşir.
2. Göğüs boşluğunun hacmi artar.
3. Akciğer genişler ve iç basıncı düşer.
4. Oksijence zengin hava akciğere dolar.
5. Oksijen kana, karbon dioksit hava keseciklerine geçer.
b. Soluk Verme Mekanizması
1. Göğüs ve diyafram kasları gevşer.
2. Göğüs boşluğunun hacmi azalır.
3. Akciğer küçülür, iç basınç artar.
4. Kirli hava dışarı atılır.
c. Solunum Sisteminin Sağlığı
Solunum sisteminin sağlığının korunması için temiz havalı ortamlarda bulunulmalıdır. Sigara içilmemeli; sigara içilen, havasız ortamlardan kaçınılmalıdır. Burundan nefes almaya özen gösterilmelidir. Soğuk, tozlu, çok kuru yerlerde bulunmaktan kaçınılmalıdır. Solunum yoluyla nezle, grip, bronşit, zatürre, verem, kabakulak, kızıl, kızamıkçık, kızamık, suçiçeği difteri gibi hastalıklar bulaşabilir.
Solunum Sayısı
Yetişkinlerde 15-20
Çocuklarda 20-25
Bebeklerde 25-40 arasındadır.
Soluk alıp vermeye solunum adı verilir. Solunum beyindeki solunum merkezinin, akciğerlere karbondioksitin arttığını uyarması (bildirmesi) ile başlar. Merkezin diyaframı ve göğüs kaslarını uyarması üzerine de kaslar kasılarak göğüs kafesini genişletir. Kasılan kasların bir süre sonragevşemesi ile göğüs kafesi daralır. Böylece soluk alıp verme işlemi gerçekleşir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder